เกษตรกรรม พืชเศรษฐกิจสำคัญได้แก่
มะพร้าว อ้อย ป่านอบากา และข้าวเจ้า
ป่าไม้
มีป่าไม้หนาแน่น เป็นรายได้สำคัญ คือ ไม้มะฮอกกานี
เหมืองแร่
ฟิลิปปินส์ไม่มีแร่ดีบุก แร่ส่งออกสำคัญ คือ เหล็ก โครไม์ ทองแดง เงิน
ชาวฟิลิปปินส์
จำนวน 5.7 ล้านคน ประกอบธุรกิจส่วนตัวที่บ้าน และจำนวน 1.2
ล้านคนเป็นสตรี และเป็นธุรกิจประเภทขายส่งและขายปลีก เสียส่วนใหญ่ (48.6%) ในภาคการผลิตมีแรงงานนอกระบบจำนวน 139,000 คน
และมีสตรีที่อยู่ในภาคการผลิตนี้ถึง 55.3%
ผู้ที่ประกอบธุรกิจส่วนตัว มักจะทำร้านค้าขนาดเล็กหรือประกอบธุรกิจค้าขายอื่น ๆ
ในขณะที่สตรีที่ทำงานกับครอบครัวมักจะทำงานในไร่นาหรือทำงานด้านเกษตรกรรม
ฟิลิปปินส์มีระบบเศรษฐกิจที่คล้ายคลึงกับไทย กล่าวคือเป็นประเทศเกษตรกรรม ประชากร
ร้อยละ 60 ประกอบอาชีพเกษตรกร แต่สภาพภูมิประเทศ
ที่เป็นหมู่เกาะส่งผลให้พื้นที่เพาะปลูกมีน้อย
โดยส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณที่ราบต่ำและเนินเขาที่ปรับให้เป็นขั้นบันไดในบริเวณเกาะลูซอน
ประชากรฟิลิปปินส์ ส่วนใหญ่นิยมประกอบอาชีพในต่างประเทศ ฟิลิปปินส์จึงพึ่งพารายได้จากแรงงานฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ
เพื่อการพัฒนา ประเทศเป็นส่วนใหญ่
สินค้านำเข้า
เช่น อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ แร่เชื้อเพลิง เครื่องจักรและอุปกรณ์การคมนาคม
เหล็กและเหล็กกล้า สิ่งทอ
สินค้าส่งออก
เช่น แผงวงจรไฟฟ้า รถยนต์และส่วนประกอบ เม็ดพลาสติก เหล็กกล้า เคมีภัณฑ์
เครื่องจักรกล ผลิตภัณฑ์จากปิโตรเลียม เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น